Onlar canlarımız kanlarımız her şeyimiz diyoruz peki ya gerçekten hak ettikleri ilgiyi çocuklarımıza gösterebiliyor muyuz acaba ya da fazla ilgiden pamuklara sarıp gerçek hayatta onları korunmasız mı bırakıyoruz ne dersiniz.
Gözlemlemeye çalıştığım kadarı ile ilçemizde yapılan en büyük yanlışların başında aşırı korumacılık gelmekte .İkinci sırada da ilgisizlik geliyor anladığım kadarı ile.
Hele çocuk okul dönemine geldi ise sanki öğretmenler ,dershaneler çocuğu eğitecekmiş gibi algılıyoruz sanırım.İşin maddesel tarafını çözmek yetecekmiş gibi algılıyoruz belki de işimize öyle geliyor tam kestiremiyorum fakat günümüzün çocuklarının en büyük sıkıntısı bana göre SEVGİ siz ANNE BABALAR
Sizlerden rica ediyorum lütfen çocuklarınızın karnını sevgi ile de doyurun sadece fiziksel gereksinimlerini karşılamak inanın yetmiyor.Sevgi ile yön verin onlara sanki bir resim yapar gibi ya da bir heykeltraş misali sevgi ile eksiklerini giderin. Giderin ki ilerde 17-18 yaşına geldiklerinde karanlıklar da ilerlemek zorunda kalmasınlar.Tacirlerin kan emicilerin ellerine düşmesinler.Hayatları hep ışık dolu olsun çevrelerine de ışık vermeyi bilsinler.
Gerçekten size bu konuda yalvarıyorum.Özellikle babalar ne kadar yorgun da evinize gelseniz çocuğunuzu dinleyin ,onunla oynayın ,hayatı paylaşın ona yaşına uygun sorumluluklar verin.Kısacası ondan kopmayın ki oda vakti geldiğine sizden kopamasın
Değerli dostlar bu cümlelerim için de sizlerden özür diliyorum.Lütfen beni ukala olarak algılamayın .Önce kendi kapımızın önünü süpürmeliyiz yukarıdakileri yapabilmemiz için öncelikle kendimizden başlamalıyız .
Önce kendimizi kahvelerden ,birahanelerden kurtarmalıyız ,araştırmacı olabilmeliyiz, okumayı sevmeliyiz ki hayatla barışık bir nesil oluşturabilelim.
Saygılarımla
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder